Met ruim 30 jaar ervaring binnen de integrale veiligheid en meerdere internationale lezingen over het onderwerp op zijn naam, heeft Ronald van Eerdenburgh zijn sporen wel verdiend in het vak. Sinds 2011 werkt hij via Van Dijk Employment Services bij Rijkswaterstaat voor Zee en Delta. Met veel plezier en een kritische blik richt hij zich op de integrale veiligheid bij onder andere brug- en dijkprojecten.

Van techniek naar veiligheid
Ronald en zijn echtgenote wonen in Zeeland en zijn de trotse ouders van 2 zoons. De jongste wordt opgeleid om in de infrastructuur te gaan werken, de oudste heeft hetzelfde vak gekozen als zijn vader. “Ik heb hem niet gepusht hoor, absoluut niet,” zegt Ronald lachend. “Hij heeft eerst een technische opleiding gedaan en zei daarna: ik zie dat wel zitten, wat jij doet. Dat was een leuke verrassing.”

Ronald is van oorsprong elektrotechnisch ingenieur, maar kon uiteindelijk beter zijn ei kwijt in de integrale veiligheid. Om dit doel te kunnen bereiken heeft hij Hogere Veiligheidskunde gestudeerd. De manier waarop hij in 2011 bij Van Dijk terechtkwam is bijzonder te noemen. Hij had zelf een interessante vacature gezien bij Rijkswaterstaat, wilde erop solliciteren en kreeg te horen dat hij vanwege een raamcontract door een van de partners moest worden voorgesteld. Na het bekijken van verschillende online aanbevelingen nam hij contact op met Van Dijk. Daar werd hij met open armen ontvangen door commercieel directeur Jan van Workum, en al snel kon hij bij Rijkswaterstaat starten. “Het contact met Jan is nog steeds goed. Uitstekend eigenlijk! Van Dijk Employment Services is een betrouwbare opdrachtgever.”

Trainingen en lezingen
Gedurende zijn carrière heeft Ronald bijgedragen aan veel mooie projecten, zoals de bouw van de biomassacentrale Moerdijk en de bouw van de afvalwaterzuiveringsinstallatie in Boxtel. Voordat hij bij Rijkswaterstaat aan de slag ging gaf hij al trainingen en deed hij audits op het gebied van veiligheid. Bij zijn vorige werkgever SKF Assetmanagement Services werd hij gevraagd om lezingen in de Verenigde Staten te geven over integrale veiligheid in Europa. Later mocht hij zijn expertise ook delen op verschillende plekken in Europa. Ondanks dat hij daar veel plezier en voldoening uit heeft gehaald, heeft hij het vele reizen uiteindelijk vaarwel gezegd om meer bij zijn gezin te kunnen zijn.

Bij Rijkswaterstaat werkte hij vanaf 2011 mee aan de ontwikkeling van onder andere de Veiligheidsintroductiefilm Zee & Delta. Hij schreef veiligheidsscenario’s en begeleidde het maken van de veiligheidsfilms. Vervolgens was hij onderdeel van het gehele proces van het introduceren van de Landelijke Veiligheidsinstructie Rijkswaterstaat (VIR). Met trots vertelt hij: “Dat het nu landelijk uitgerold is, met certificaten en stickers erbij, is een dikke plus.”

Daarnaast buigt Ronald zich over de integrale veiligheid bij onderhoudsprojecten. Samen met Jan van Workum van Van Dijk en een collega van Rijkswaterstaat heeft hij destijds een aantal mensen geselecteerd om veiligheidsbewustwordingstrainingen te geven voor Rijkswaterstaat.

Veiligheid bij renovatie en onderhoud
Veel bruggen, sluizen, wegen en waterwerken in Zeeland zijn gebouwd tussen 1950 en 1980 en toe aan renovatie. Voor meerdere van deze projecten beoordeelt en verbetert Ronald de integrale veiligheid. Hij buigt zich over 5 à 6 renovaties en onderhoudsprojecten die zich op dit moment in verschillende fasen bevinden. Het meest uitdagende project van dit moment is voor hem de Tholense brug - ook bekend als de Eendrachtbrug -, een stalen boogbrug die Zeeland met Noord-Brabant verbindt. Dit is het grootste bruggenuitvoeringsproject van dit moment, en Ronald werkt hieraan met het enthousiaste jonge WEB-team: het Waterveiligheid- en Bruggenteam.

Ronald streeft ernaar om samen met het WEB-team proactiever te worden. “Ik wil safety walks gaan doen: naar buiten gaan en het hele team erbij betrekken. Laten zien wat er allemaal op veiligheidsgebied kan verbeteren of waar je tegenaan loopt.”
Bij de Tholense brug kost de uitvoering ongeveer een maand werk. In die periode gaat Ronald een halve dag met het team naar buiten. “Dan kijken we: hoe pakken we dit project nu aan? Waar loop je tegenaan?” De koppeling met de opdrachtnemer verliest hij niet uit het oog; ook samen met hem loopt hij de safety walks.

Veiligheidsdomeinen
Samenwerken is op alle projecten belangrijk. Ronald doet dit met de projectmanager, de technisch manager, de omgevingsmanager, de contractmanager, de manager projectbeheersing en met diverse andere adviseurs. “Samen met de opdrachtnemers (aannemers, red.) zorgen we ervoor dat we veilige projecten kunnen draaien. Het is belangrijk dat de mensen die op locatie werken zelf begrijpen waarom er bepaalde regels zijn; dat ze het zelf doen, vanuit de intrinsieke motivatie. Dan worden de handelingen vanzelfsprekend.”

Ronald wil bij alle fasen van een project betrokken zijn, van de ontwerpfase tot en met de uitvoeringsfase. “Overal voeg ik een klein beetje veiligheid toe.” Dat klinkt vreemd, een beetje veiligheid, maar: “Mensen moeten niet overvoerd worden, dat is niet goed. Gewoon stapje voor stapje en dan maak je op een gegeven moment grote stappen. Dan komt die intrinsieke motivatie vanzelf naar boven.”

Vol enthousiasme vertelt Ronald hoe hij te werk gaat: “Er zitten domeinen in een veiligheidsplan en die ga ik allemaal doorlopen, om te bepalen wat er op dat specifieke project van toepassing is. Arbeidsveiligheid is altijd het grootste domein. Verder zijn er bijvoorbeeld de domeinen verkeersveiligheid, waterveiligheid, hulpverlening, fysieke veiligheid en sociale veiligheid.” Om te bepalen wat er op veiligheidsgebied moet gebeuren gaat hij naar buiten, dus fysiek naar de locatie. “Ook al is op papier alles goed geregeld, je weet alles pas goed als je controles buiten uitvoert. Ik  geef dan rondleidingen met technische collega’s en deze vertellen wat er staat te gebeuren op onderhoudsvlak. Door te vragen en te luisteren krijgt men samen een indruk van welke gevaren en risico’s er op de locatie aanwezig zijn. Die pak ik op samen met de collega's, ik maak foto’s op de objecten van de veiligheidsrisico’s en die zet ik in de specifieke risico-inventarisatie en -evaluaties.”

De specifieke plannen geeft hij na de aanbesteding door aan de opdrachtnemers. Later, voor de uitvoering, moeten zij ook weer plannen aanleveren die Ronald toetst. Hij bekijkt of ze alle relevante informatie hebben verwoord en daarna kan het project in de uitvoering. Vervolgens wordt getoetst of de afgesproken beheersmaatregelen worden uitgevoerd. Ook worden de positieve punten en verbeterpunten besproken tijdens de veiligheidsronde en in een gesprek met de opdrachtnemer.

Vooruitkijken
Diversiteit is, naast uitdaging en ontwikkeling, wat Ronald het meest aanspreekt in het werk bij Rijkswaterstaat. “Ik heb ook waterveiligheidsprojecten, waarbij weer andere veiligheidsaspecten komen kijken. Dat maakt het wel uitdagend en verfrissend voor mij, om dat steeds te moeten omarmen. Waterveiligheid omvat veel aspecten. Je moet doordenken: hoe is het over 30 jaar?”

Ronald heeft alweer een aantal projecten om naar uit te kijken, zoals de Schelde-Rijnverbindingen, waar de renovatie van 4 grote bruggen wordt aanbesteed. De komende jaren zijn voor Ronald, in samenwerking met Van Dijk, uitdagend genoeg om bij Rijkswaterstaat Zee en Delta integrale veiligheid naar een (nog) hoger veiligheidsbewustzijn te brengen.

Lees hier meer over de bijdrage van Van Dijk aan integrale veiligheid bij Rijkswaterstaat.